Anasayfa
Latest images
Sezer Nişancı, 1956 Eskişehir doğumlu...(SADECE ORADA DOĞMUŞ)
İzmirli babayla İstanbul'lu anneden olma melez ırk diyorum ben kendime)))
32 yıl sürmüş çalışma yaşamı. 16 yılı kamuda, 16 yılı serbest meslekte olmak üzere. Önce şiire vurulmuş sonra yazmalara.
Çocukken gizlice okurmuş aşk şiirlerini tarih kitabının arasında. Kahramanlık ve toplumsal şiirleri babasına seslendirirmiş zaman zaman. Okul gösterilerinin ve etkinliklerinin değişmez şiir okuyucusu olmuş öğrenim hayatında.
Yazdıklarını hemen hemen paylaşmamış yıllarca hiç kimseyle. Kendi yazar, kendi okurmuş gece şiirlerini ve mektuplarını. Gizlice, haftalık magazin gazetelerinde şiirleri yayınlandığında, ömründe yiyip yiyeceği bütün fırçaları yemiş babasından.
Çok geçerli bir gerekçesi varmış babasının. Okul ne olacakmış Okul?
Ayıpmış bir de çok ayıp. Kızlar öyle şeyler yazmazmış/ öyle derlermiş!!!
Çocuklarını büyüttükten sonra sıyrılmış kendi karanlığından. Uluorta yazmaya niyetlendiğinde, sanal ortamda, yazdıklarının okunduğunu görmüş.
Çeşitli gazete ve dergilere göndermiş yazı ve şiirlerini. Arada yayınlanmış. Şiir etkinliklerine katılmış, uzun süreli sahne duruşu dikkat çekmiş ve kendine güveni gelmiş bir kez daha. Yola devam kararı almış.
Toplamda 5 yerel gazete ve dergide halen sayfası olan bir köşe yazarı duruşuna en çok kendi sevinirmiş. Siyasete bulaşarak ama komik yazarmış. Herkesle birlikte kendi de gülermiş yazdığı köşe yazılarına. Başardım!dermiş içinden, başardım.
KÖRFEZDEN MERHABA derken;
Körfeze yazarken dizeleri, hep çocukluğunu düşlemiş. Hep geçmişi sorgulayıp hep yargılamış kendini ve çevresini. Hep eleştirmiş.
Hep baş kaldırmak istemiş düzene.
Hepsi ben kokar.
Sağ- solu, önü- arkası ben!dir yazdıklarımın”
İçeri burukmuş körfeze bakarken, yaşam bu olmamalı demiş. 'Yaşam, insanın, insanca yaşaması olmalı her anlamda
İşte ben
'Sen bilmezsin İzmir'i.
Körfezde güneş batar,
ben nasıl düşerim geceye
bilemezsin.
Sen bilmezsin güneş nasıl doğar benimle?
Nasıl aydınlanırdı İzmir?
Çocukluğum aydınlanırdı.
Sen bilmezsin İzmir'i.
İzmir beni bilir.
Çınlar hala gençliğimin
şen kahkahaları kordon boyunda.
Martılar tanır gülüşlerimi.
Her martı, tek tek tanır beni körfezde.
Merhabamız vardır ne de olsa.
Affetmişlerdir beni çoktan,
kendilerini bir zaman 'ördek” sandığım için.”
İzmirli babayla İstanbul'lu anneden olma melez ırk diyorum ben kendime)))
32 yıl sürmüş çalışma yaşamı. 16 yılı kamuda, 16 yılı serbest meslekte olmak üzere. Önce şiire vurulmuş sonra yazmalara.
Çocukken gizlice okurmuş aşk şiirlerini tarih kitabının arasında. Kahramanlık ve toplumsal şiirleri babasına seslendirirmiş zaman zaman. Okul gösterilerinin ve etkinliklerinin değişmez şiir okuyucusu olmuş öğrenim hayatında.
Yazdıklarını hemen hemen paylaşmamış yıllarca hiç kimseyle. Kendi yazar, kendi okurmuş gece şiirlerini ve mektuplarını. Gizlice, haftalık magazin gazetelerinde şiirleri yayınlandığında, ömründe yiyip yiyeceği bütün fırçaları yemiş babasından.
Çok geçerli bir gerekçesi varmış babasının. Okul ne olacakmış Okul?
Ayıpmış bir de çok ayıp. Kızlar öyle şeyler yazmazmış/ öyle derlermiş!!!
Çocuklarını büyüttükten sonra sıyrılmış kendi karanlığından. Uluorta yazmaya niyetlendiğinde, sanal ortamda, yazdıklarının okunduğunu görmüş.
Çeşitli gazete ve dergilere göndermiş yazı ve şiirlerini. Arada yayınlanmış. Şiir etkinliklerine katılmış, uzun süreli sahne duruşu dikkat çekmiş ve kendine güveni gelmiş bir kez daha. Yola devam kararı almış.
Toplamda 5 yerel gazete ve dergide halen sayfası olan bir köşe yazarı duruşuna en çok kendi sevinirmiş. Siyasete bulaşarak ama komik yazarmış. Herkesle birlikte kendi de gülermiş yazdığı köşe yazılarına. Başardım!dermiş içinden, başardım.
KÖRFEZDEN MERHABA derken;
Körfeze yazarken dizeleri, hep çocukluğunu düşlemiş. Hep geçmişi sorgulayıp hep yargılamış kendini ve çevresini. Hep eleştirmiş.
Hep baş kaldırmak istemiş düzene.
Hepsi ben kokar.
Sağ- solu, önü- arkası ben!dir yazdıklarımın”
İçeri burukmuş körfeze bakarken, yaşam bu olmamalı demiş. 'Yaşam, insanın, insanca yaşaması olmalı her anlamda
İşte ben
'Sen bilmezsin İzmir'i.
Körfezde güneş batar,
ben nasıl düşerim geceye
bilemezsin.
Sen bilmezsin güneş nasıl doğar benimle?
Nasıl aydınlanırdı İzmir?
Çocukluğum aydınlanırdı.
Sen bilmezsin İzmir'i.
İzmir beni bilir.
Çınlar hala gençliğimin
şen kahkahaları kordon boyunda.
Martılar tanır gülüşlerimi.
Her martı, tek tek tanır beni körfezde.
Merhabamız vardır ne de olsa.
Affetmişlerdir beni çoktan,
kendilerini bir zaman 'ördek” sandığım için.”
» OyunSahibi.net
» 1.5 i yüklüyorum ama oyuna giremiyorum..
» Serverlerimiz Açılmıştır Müthiş Tanıtım Kampanyaları İLE!!!!!
» Serverlerimiz Açılmıştır Müthiş Tanıtım Kampanyaları İLE!!!!!
» 212.175.122.14 ~ AHKW | [ ALayına Hs KraLına Ws ] Team !
» MyGameCs Professional Gaming - Game Host - Counter Strike 1.6
» Cs 1.6 Bot Paketi İndir
» Tanışalım